Istnieje wiele schorzeń, które mogą być leczone długofalowo i nie trzeba nagłej interwencji lekarskiej. Niestety, we wszystkich chorobach liczy się szybkie rozpoznanie, które zwiększa szanse chorego na całkowite wyleczenie, albo przynajmniej poprawę stanu zdrowia bez żadnych trwałych uszkodzeń w organizmie. Nie inaczej jest w przypadku zawału serca, który dotyka chorego często niespodziewanie. Różnica polega na tym, że brak szybkiej reakcji i kontaktu z lekarzem może skończyć się śmiercią w czasie szybszym niż nawet 12 godzin.
Objawy zawału serca
Bardzo istotne jest to, aby wiedzieć, jak objawia się zawał serca. Przede wszystkim jest to schorzenie, którego głównym objawem często jest kłujący, dławiący ból na wysokości mostka, odczuwalny w klatce piersiowej – z tym też najczęściej wielu osobom kojarzy się zawał. Ból czasem może promieniować na całą rękę, co również jest znanym ogólnie objawem. Istotna kwestia jednak dotyczy tego, że w istocie atak serca może objawiać się również na wiele różnych sposobów, a także… nie objawiać się prawie wcale.
Niekiedy zawał wywołuje poczucie mdłości i bólu za mostkiem, podobnego do bólu przy chorobie wrzodowej, albo zgadze. Może prowadzić nawet do wymiotów, albo wysokiej gorączki, która nasila się wraz z upływem kolejnych godzin.
Chorzy często cierpią również na objawy, które są przedmiotowe, a wiec możliwe do stwierdzenia przez osobę postronną. Należy do nich np. zimny pot, albo dreszcze, które pojawiają się na równi ze stanami paniki. Chorym często towarzyszy również utrata przytomności, a w bardzo poważnych przypadkach może dochodzić do duszności, która nie pozwala spokojnie wziąć oddechu.
Warto uważać na zawał serca
Istnieją osoby, u których przyczyny zawału serca leżą właściwie w genetyce, albo złych nawykach. Dlatego uważnie objawów zawału serca powinny wypatrywać osoby, u których zawał występował w rodzinie. Podobnie narażone są te osoby, które cierpią na chroniczną otyłość, mają wysoki poziom cholesterolu, bardzo tłustą dietę, nadciśnienie czy choroby towarzyszące, jest nimi np. cukrzyca.
Pierwsza pomoc przy zawale serca
Całe dalsze leczenie zawału serca opiera się o właściwie zorganizowaną pierwszą pomoc. Podstawą jest szybki kontakt z lekarzem. Obowiązuje tutaj zasada złotej godziny, która mówi, że pierwsza godzina od wystąpienia objawów jest najważniejsza, bo reakcja lekarska w jej czasie pozwala nie tylko usunąć stan zagrożenia życia, ale również daje możliwość szybkiego wyleczenia efektów zawału bez większych powikłań.
Osoby z objawami powinny od razu zdecydować się na wezwanie karetki pogotowia, jako że daje to możliwość niesienia pomocy choremu już w momencie transportu do szpitala. Chorzy, którzy zawał przechodzili już wcześniej, mogą przyjąć nitroglicerynę, zwykle przypisywaną przez lekarza – trzeba mieć jednak pewność, że objawy wskazują na zawał, a nie inne schorzenia, bo przyjęcie leku bez zawału może skończyć się tragicznie.
Podawanie nitrogliceryny nie jest wskazane jednak u osób, które nie przechodziły zawału wcześniej, a także u tych, którzy maja objawy wstrząsu, czyli np. bladą, zimną skórę pokrytą potem. O wiele bezpieczniejsze jest wówczas podanie dużej dawki aspiryny i oczekiwanie na pomoc lekarską.
Lekarze ostrzegają, że im szybciej zostanie wezwana pomoc, tym mniejsze ryzyko powikłań. Szacuje się, że występowanie objawów przez około 15 minut powinno być wystarczająco alarmujące, aby wezwana była karetka. Pierwsza pomoc w zakresie zawału jest bardzo istotna, bo to właśnie w pierwszej godzinie umiera ok. 60% osób doświadczających zawału, a u tych, którzy przeżyli, w kolejnych godzinach rozwijają się powikłania.