Liszaj twardzinowy to niezwykle uciążliwa choroba, która wymaga bezwzględnego i natychmiastowego leczenia. Trzeba już na początku zaznaczyć, że jej bagatelizowanie może wiązać się z naprawdę groźnymi konsekwencjami – w skrajnych przypadkach w miejscu wykwitów skórnych wytwarzają się tkanki nowotworowe, niestety złośliwe, co jest dużym zagrożeniem dla życia chorego.
Kto i dlaczego choruje na liszaja twardzinowego?
Można mówić o licznych przyczynach powstawania tejże choroby. Medycy uznają, że wpływ na jej występowanie ma dziedziczenie oraz rozmaite choroby, na przykład tarczycowe, zaburzenia hormonalne, cukrzyca, zaburzenia krążenia. Uznaje się również, że na liszaja tego rodzaju dużo częściej chorują osoby zarażone krętkami, brodawczakiem ludzkim i mikrobakteriami atopowymi. Co ciekawe, liszaj może wystąpić w miejscu urazu mechanicznego, częściej występuje tez u osób z osłabioną odpornością. Według statystyk, to kobiety chorują na niego najczęściej (nawet 10 razy częściej aniżeli mężczyźni). Najrzadziej chorują dzieci jednak odstępstwem są w tym przypadku chłopcy ze stulejką – nawet 20% z nich może cierpieć na liszaja twardzinowego. Kobiety chorują przede wszystkim w okresie dojrzewania oraz przekwitania a mężczyźni w wieku pomiędzy 30 a 50 lat.
Sprawdź również: Leczenie liszaja płaskiego.
Jakie są objawy choroby?
Niestety, liszaj twardzinowy jest niezwykle krępującą chorobą, ponieważ jego objawy występują przeważnie na genitaliach i odbycie a tylko u co 5-go pacjenta zauważyć je można na innych partiach ciała, takich jak jama ustna, kończyny czy tułów. U kobiet wykwity pojawiają się na łechtaczce, sromie i cewce moczowej, u mężczyzn natomiast na żołędziu i prąciu a rzadziej na cewce moczowej. Zmiany skórne są bolesne i wywołują świąd. W pierwszej fazie schorzenia pojawiają się jasne krostki jednak te szybko przemieniają się w blaszki, mające tendencję do łączenia się w większe skupiska. To właśnie one są przyczyną wybroczyn i owrzodzeń, które silnie bolą i swędzą. Pacjent drapie je, przez co dochodzi do poranień i roznoszenia choroby. Następstwem owrzodzeń są też zresztą blizny, które późnij trudno usunąć. Trzeba wiedzieć, że już pierwsze, niepokojące objawy powinny skłonić chorego do wizyty u dermatologa, ginekologa czy też wenerologa. Silny ból nie pozwala na normalne funkcjonowanie – pacjent odczuwa go przy oddawaniu moczu i wypróżnianiu. Niemożliwa staje się aktywność seksualna a nawet chodzenie czy siadanie.
Jak leczyć?
„Lekarze o różnych specjalizacjach stanowią kompetentny zespół ekspertów, co znacznie skraca czas terapii. Sprawia też, że postawienie diagnozy i wybór odpowiedniego dla danego pacjenta leczenia, jest optymalny i zmniejsza wszystkie ewentualne ryzyka”
– podkreśla dr Igor Michajłowski z Clinica Dermatologica, co roku leczący kilkaset przypadków liszaja twardzinowego u pacjentów z całej Polski.
Jak widać leczenie może być skuteczne, nie jest też bardzo uciążliwe. Polega na przyjmowaniu antybiotykoterapii doustnej i smarowaniu zmienionych miejsc maścią przeciwzapalną i przeciwświądową.
Artykuł powstał przy współpracy ze stroną portaldermatologiczny.pl